گروه جهاد و مقاومت مشرق - «حاج محمدمهدی علیمحمدی» از رزمندگان 8 سال دفاع مقدس به سوی شهدا پَر کشید، همان قفل ساز بی ادعایی که در کسوت پاسدار ذخیرۀ کمیته و بسیج، ضابط قضایی و جهادگر فی سبیل الله، سالها برای راه انداختن کار فروبستۀ مردم مستضعف، بی مزد و مواجب به هر سو دوید و مشکلاتی را حل کرد آنگونه که خدا می خواست و می پسندید. و در آخرین ایستگاه فرازهای خدمتش به امت حزب الله هنگامی که جهت کمک رسانی به زلزله زدگان مظلوم کرمانشاه برای چندمین بار در مسیر بازگشت از آن دیار بود، در سانحه ای خونبار به شهادت رسید و به یاران شهیدش پیوست. روحش شاد و یادش گرامی باد.

آنچه در پی می خوانید؛ مثنوی کوتاهی سروده شاعر جوان «مجید خوشبخت» است که به این شهید وارسته و گمنام پیشکش شده:

حاج مهدی، ای شهیدِ بی ریا
ای که بودی مظهرِ لطف و صفا

پاکبازی مخلص و نیکومنش
بندۀ مُشکل گشا زیبا رَوِش

ای که بودی در وفا ضَربُ المَثَل
همرَه درماندگان مَردِ عمل

دوستدار بی پناهانِ غریب
ضدِ هر اغواگرِ مَردمفریب

التیام بُغضِ در رَه مانده ها
همدم درد ز هر جا رانده ها

جانفدای رهبر و امرِ «وَلی»
ای که بودی عاشقِ «سیّدعلی»

ای بسیجی مَرد ای «اهلِ یقین»
ای که بودی جان نثار راهِ دین

پَر کشیدی لالۀ پَرپَر کنون
چون دِگر یارانِ خود غلتان بخون

اینچنین رفتن، نشانِ آبروست
بر تو این «خلعت» مبارکباد، دوست